Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «شبستان»
2024-05-05@02:32:30 GMT

نگاهی به معلولیت با تماشای «پای چپ من»

تاریخ انتشار: ۲۴ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۷۷۸۵۰۱

نگاهی به معلولیت با تماشای «پای چپ من»

ساخته تحسین برانگیز جیم شرایدن شاید یکی از مناسب ترین فیلم ها برای آشنایی با توانایی های معلولان باشد که قرار است جمعه در برنامه سینما سلامت به نمایش درآید.

خبرگزاری شبستان، سرویس فرهنگی- محمد پورعلم : سینما علاوه بر آن که در جهان به عنوان یک سرگرمی پرطرفدار شناخته می شود، از ظرفیت آموزشی فراوانی هم برخوردار است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همه ما فیلم هایی را به خاطر می آوریم که بر زندگی فردی و اجتماعی مان تاثیرات عمیقی گذاشته اند.

 

میزان این تاثیرگذاری به حدی است که استادان دانشگاه و معلمان مدارس گاهی دانشجویان و دانش آموزان خود را به تماشا و تحلیل فیلم های شاخص مرتبط با رشته و زمینه تحصیلی شان دعوت می کنند. بسیار شنیده ایم که استادان روانشناسی از محصلان خود خواسته اند تماشای فیلم هایی چون «انجمن شاعران مرده» به کارگردانی پیتر ویر و «ویل هانتینگ خوب» ساخته گاس ون سنت را از دست ندهند.

 

شاید اهمیت وجه آموزشی و تربیتی سینما، به تاثیرگذاری این مدیوم بر ذهن انسان بازگردد؛ چنان که مخاطب بالاترین میزان از همذات پنداری را با کاراکترهای فیلم یا سریال تجربه می کند.

 

البته این تاثیرگذاری را نمی توان همواره مثبت ارزیابی کرد. مثلا هنگامی که یک فیلم با تکیه بر قهرمان سازی ساخته می شود، همذات پندای تماشاگر با آن، عامل جدایی از واقعیت و غرق شدن در خیال واهی خواهد بود. در این موارد تکیه بیش از اندازه به این قهرمان ها، در آینده فرد را دچار ناامیدی و بی تحرکی می کند.

 

البته گاهی سیستم های آموزشی از این قهرمان سازی سینمایی برای ترغیب و تشویق مردم به خصوص کودکان و نوجوانان برای حضور در یک فعالیت خاص بهره می برند. همانند پروژه ای که در ژاپن پیاده شد. ابتدا سریال «فوتبالیست ها» در این کشور پخش شد، وقتی هیجان کودکان برای فوتبالیست شدن افزایش یافت مدارس فوتبال آن ها را جذب کرده و امکانات مناسبی در اختیارشان گذاشتند تا از این طریق فوتبال ژاپن استعدایابی مهمی را تجربه کند. ژاپن با این اقدام توانست استعدادهای فوتبال خود را شناسایی و سال ها بعد در جام جهانی 2002 که یکی از میزبان های آن بود، شگفتی ساز شود.

 

به هر روی آن چه می توان بر آن تکیه کرد، نقش تاثیرگذار سینما بر نگرش های فردی و اجتماعی جوامع است. به همین خاطر است که تخصص های مختلف جامعه می توانند از سینما در راستای اهداف خود بهره ببرند. گاهی هم کافی است از فیلم های سینمایی برای توضیح یک مفهموم برای مردم بهره برد. «سینما سلامت» برنامه ای است که با همین هدف از شبکه تخصصی سلامت سیما پخش می شود.

 

این برنامه، موضوع این هفته خود را به زندگی معلولان و چالش های پیش روی این قشر اختصاص داده و به همین منظور قرار است فیلم «پای چپ من» را برای مخاطبان خود پخش کند. اجرای این برنامه که جمعه ساعت 11 روی آنتن می رود را «فرهاد جم» بازیگر سینما و تلویزیون بر عهده دارد و  «حسین نحوی نژاد» معاون توانبخشی سازمان بهزیستی میهمان این قسمت خواهد بود.

 

«پای چپ من» ساخته تحسین برانگیز «جیم شرایدن» محصول سال 1989 است. فیلم داستان واقعی خانواده ای ایرلندی و پرجمعیت است که فرزندی معلول دارند. زندگی خانواده به سختی می گذرد اما مادر خانواده همه تلاش خود را برای جلوگیری از سرخوردگی فرزند معلول به کار می بندد.

 

اما علاوه بر داستان تاثیرگذار و کارگردانی روان جیم شرایدن، آن چه پای چپ من را به اثری ماندگار تبدیل کرده، بازی باورنکردنی «دنیل دی لوئیس» در نقش بزرگسالی «کریستی براون» است که تصویری تکان دهنده از زندگی یک معلول، بیم ها و امیدهایش به تصویر کشیده است.

پایان پیام/14

منبع: شبستان

کلیدواژه: کانون های فرهنگی هنری مساجد غدیر روزنامه اردبیل خراسان جنوبي روزنامه ها شبستان یزد استان همدان عید غدیر بیرجند سینما سلامت معلولان تلویزیون

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۷۷۸۵۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تماشای یک منظومه عاشقانه و انسانی در تهران/ چرا کارگردان شدم؟

پیمان خازنی آهنگساز و نوازنده موسیقی ایرانی که این روزها پروژه موسیقایی نمایشی «مجنون آن لیلی» به نویسندگی محمود توسلیان را در تالار حافظ به صحنه برده اسن در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره انگیزه های خود برای به صحنه بردن این اثر که به نوعی چندمین تجربه او در حوزه تلفیق موسیقی و نمایش محسوب می شود، توضیح داد: زبان و ادبیات فارسی غنی‌ترین ثروت ما ایرانیان است و پرداختن به متون کهن فارسی، یک مراجعه درست در راستای ساختن دنیای جدید برای اقوام ایرانی محسوب می‌شود. در این راستا منظومه «لیلی و مجنون» حکیم نظامی گنجوی به قدری غنی است که به جرات می‌توان آن را بزرگ‌ترین منظومه عاشقانه در ادبیات جهان دانست.

وی افزود: از زمانی که با این شاهکار آشنا شدم هربار که به سراغش می‌روم، ظرفیت تازه‌ای در آن پیدا کرده و تشویق می‌شوم از زاویه‌ای دیگر به آن بپردازم. «لیلی و مجنون» هنوز برای من تمام نشده است. پرداختن به چنین آثاری کار دشواری است؛ چراکه بیش از هر چیز در این زمینه باید برداشت درستی از مخاطب داشت و این مهم به راحتی میسر نیست.

این آهنگساز بیان کرد: شناخت جهان شاعر و مطابقت آن با سلایق متعدد مخاطب امروزی از طرفی و بازنویسی اثر به زبان امروز از سوی دیگر کار سختی است. رسیدن به این مرحله تازه بنا نهادن سنگ اول است. پس از آن باید به سراغ موسیقی رفت. موسیقی ایرانی ظرفیت‌های فراوانی دارد و همراه ساختن آن با گستره وسیع شهر ایرانی نیازمند دقت بالایی است. البته با توجه به اهمیت آشنایی کارگردان با ظرافت موسیقی ایرانی، خودم کارگردانی نمایش را برعهده گرفتم که امیدوارم در این کار بتوانم اندازه‌ها را رعایت کنم. البته آثار پرفروش معمولا جنبه ادبی و فرهنگی را به ناچار قربانی گیشه می‌کنند اما ما در «مجنون آن لیلی» به دنبال دوسر برد هستیم.

خازنی در بخش دیگری از صحبت های خود تصریح کرد: «مجنون آن لیلی» پر از رنگ و لایه‌های درونی و بیرونی است. به عبارتی درونش فلسفی و بیرونش عاشقانه است و نمایشنامه این ابزار را در اختیارم گذاشت تا لایه‌ها برای سطوح مختلف سنی و فکری جاگذاری شود. طراحی لباس و طراحی نور نیز ۲ رکن مهم صحنه‌اند. با این ابزار تلاش کردم که رویا تولید کنم

وی در پایان اظهار کرد: البته من این کارها را یک رشته منظم می‌بینم؛ این رشته تالیف که توسط یک آهنگساز کارگردانی می‌شود، به زودی حضور آهنگسازان جوان را در پی خواهد داشت. ضمن اینکه معتقدم آهنگسازی به دلیل انتزاعی بودن از کارگردانی دشواری‌های بیشتری دارد و امیدوارم علاقه‌مندان به این موضوع توجه بیشتری داشته باشند.

پروژه موسیقایی نمایشی «مجنونِ آن لیلی» به نویسندگی محمود توسلیان، آهنگسازی طراحی و کارگردانی پیمان خازنی، تهیه کنندگی ساسان سالور و حمیدرضا علی نژاد، روایت رشید کاکاوند، خوانندگی هادی فیض آبادی (با همراهی زهره فیروزی و امید نصری) و بازی عمار تفتی، زهره فیروزی، ملیکا شهاب، رز ایزدی، سپیده موسوی، علی تیمور فامیان، آتنا قرایی، سیما نوروزیان روزهای چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه ساعت های 18:30 و 21 در تالار حافظ تهران میزبان مخاطبان است.

کد خبر 6096120 علیرضا سعیدی

دیگر خبرها

  • ۸۹۰ معلول زنجانی در حوزه ورزش فعالیت می کنند
  • ۸۹۰ ورزشکار معلول زنجانی در رشته‌های مختلف ورزشی فعالیت می‌کنند
  • تماشای یک منظومه عاشقانه و انسانی در تهران/ چرا کارگردان شدم؟
  • پرچم پرسپولیس به آلیانز آرنا رسید؛ یادگاری پیش از بازی رئال مادرید و بایرن مونیخ! + عکس
  • نگاهی به مجموعه «حشاشین»
  • فیلم‌های پایان هفته تلویزیون از نگاهی دیگر
  • (عکس) دشمن شماره یک فردوسی‌پور در ورزشگاه آزادی!
  • پیشنهاد تماشای «افعی تهران» در تلویزیون
  • عکس| دشمن فردوسی‌پور تماشاچی ویژه الکلاسیکوی ایران!
  • رئیس شبکه سه تماشاچی ویژه الکلاسیکوی ایران